Żona wyprowadziła się z domu z dziećmi po zdradzie, czy mam obowiązek jej utrzymania?

• Zaktualizowano: 2024-05-01 • Autor: Katarzyna Bereda

Żona niedawno poinformowała mnie, że ma romans i odeszła z naszego domu z dwójką dzieci (3 i 6 lat). Nie chce powrócić mimo moich propozycji. Aktualnie powiedziała, że na jakiś czas będzie mieszkać u rodziców z dziećmi. Czy mam jej teraz przelewać jakieś pieniądze na utrzymanie jej i dzieci, pomimo że zdradziła, uciekła i nie chce naprawiać małżeństwa? Żona na razie słabo zarabia. Co miesiąc, podczas naszego wspólnego życia, przelewałem jej ze swojego konta uzgodnioną kwotę ok. 1200 zł oraz pieniądze na zakupy, opłaty itp. Po ucieczce powiedziała mi, że nie ma z czego żyć i chciałaby otrzymać ode mnie pieniądze na nowe życie, dzieci, na naprawę samochodu. Mamy wspólne konto, na którym gromadzimy oszczędności, ale żona nie ma do niego dostępu. Chcę pomóc dzieciom, ale nie zamierzam wspierać żony w jej układaniu życia z kochankiem. Dodatkowo żona oczekuje ode mnie zgody na przeprowadzkę dzieci i zmianę szkoły. Co zrobić w tej sytuacji? Nie chcę szkodzić dzieciom, ale wolałbym, aby wróciły do domu.

Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie.

Żona wyprowadziła się z domu z dziećmi po zdradzie, czy mam obowiązek jej utrzymania?

Przelewanie alimentów na rzecz dzieci

Co do zasady powinien Pan obecnie przelewać na dzieci alimenty dobrowolnie – albowiem oboje Państwo jesteście zobowiązani do wspólnego utrzymania dzieci. Nie musi Pan utrzymywać żony, jednak powinien Pan łożyć na utrzymanie dzieci. Zgodnie z treścią art. 135 § 1 K.r.io. „zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego”.

Zgodnie natomiast z treścią art. 133 § 1 K.r.io. „rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania”.

Artykuł 133 § 1 K.r.io. przewiduje szczególną przesłankę alimentacji dzieci przez rodziców. Jest nią niemożność samodzielnego utrzymania się przez dziecko. Jednak rodzice nie są zobowiązani świadczyć alimentów, jeżeli dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania (zob. art. 103 K.r.io.).

Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›

Obowiązek alimentacyjny

Najsilniejszym obowiązkiem alimentacyjnym jest obowiązek rodziców względem małoletniego dziecka. W świetle orzecznictwa dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie. Sąd Najwyższy podkreśla, że rodzice zobowiązani są dzielić się z małoletnimi dziećmi nawet bardzo skromnymi dochodami. Zaspokojenie potrzeb dziecka może wymagać naruszenia przez rodziców substancji ich majątku.

Obowiązek alimentacyjny względem małoletniego dziecka obejmuje dostarczanie nie tylko środków utrzymania, lecz także wychowania do czasu usamodzielnienia się dzieci. Potrzeby utrzymania mają charakter konsumpcyjny, ich zaspokojenie bowiem polega na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, wyżywienia, odzieży, leczenia, pielęgnacji w chorobie itp. Zaspokojenie potrzeb dziecka w zakresie wychowania następuje przez zapewnienie mu nie tylko środków materialnych, lecz także osobistej troski o jego rozwój fizyczny i umysłowy oraz przygotowanie go do samodzielnego życia w społeczeństwie.

Dlatego też proszę przekazywać żonie określoną kwotę i w tytule przelewu wpisywać „alimenty na dzieci”. Idąc dalej, podnoszę, iż żona mogła wyprowadzić się w dowolne miejsce w Polsce bez Pana zgody – każdy z Państwa miał taką możliwość. Zmiana szkoły dziecka jest jednak czynnością wymagającą zgody obojga rodziców. Jeżeli nie zgadza się Pan z wyprowadzką, to nie musi Pan wyrażać zgody na zmianę szkoły – możliwe, że zmusi to żonę do powrotu lub nawiązania rozmowy w zakresie dalszego losu Państwa dzieci.

Przykłady

 

Przypadek Jacka

Jacek i jego żona Ewa byli małżeństwem przez 10 lat, zanim Ewa opuściła dom, wyznając zdradę. Wyprowadziła się z ich dwójką dzieci do rodziców. Jacek, chcąc zapewnić stabilność dzieciom, zdecydował się na przekazywanie miesięcznych świadczeń na ich utrzymanie, mimo że nie czuł obowiązku wspierania finansowo Ewy. Jego działania były motywowane troską o dzieci, które, jak uważał, nie powinny ponosić konsekwencji decyzji dorosłych.

 

Historia Anny

Anna dowiedziała się o romansie swojego męża, który następnie opuścił dom, zabierając ze sobą dzieci. Pomimo trudności finansowych i emocjonalnych, Anna zdecydowała się skupić na zapewnieniu dzieciom odpowiedniego wsparcia. Zawarła z mężem porozumienie, na mocy którego on nadal przekazywał pieniądze na dzieci, lecz bez dodatkowego wsparcia dla niej. Anna, wobec braku formalnego rozwodu, uznała to za najlepsze rozwiązanie dla dobra dzieci.

 

Sytuacja Tomasza

Tomasz po odkryciu niewierności żony był zraniony i początkowo odmówił jakiejkolwiek pomocy finansowej. Jednak po zrozumieniu, że jego dzieci nadal potrzebują wsparcia, zdecydował się regularnie wpłacać alimenty, dbając, aby środki były wykorzystywane wyłącznie na potrzeby dzieci. Mimo osobistych urazów, postanowił odseparować swoje emocje od obowiązków wobec dzieci, co pozwoliło zachować pewną stabilność w ich życiu.

Podsumowanie

 

W sytuacji, gdy żona opuszcza dom po zdradzie, mąż nie jest zobowiązany do jej utrzymania, jednak ma obowiązek wspierania dzieci. Alimenty powinny być przekazywane bezpośrednio na potrzeby dzieci, aby zapewnić im odpowiedni poziom życia i stabilność emocjonalną. W przypadku zmiany szkoły lub miejsca zamieszkania dzieci, decyzje te wymagają zgody obu rodziców, co może skłonić do dalszych rozmów i wspólnego planowania przyszłości dzieci.

Oferta porad prawnych

 

Potrzebujesz porady prawnej lub wsparcia w przygotowaniu dokumentów związanych z alimentami i opieką nad dziećmi? Skorzystaj z naszych usług porad prawnych online, oferujących szybką i profesjonalną pomoc dostosowaną do Twojej sytuacji. Aby skorzystać z naszych usług, opisz swój problem w formularzu pod artykułem.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.

Zapytaj prawnika - porady prawne online

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny

Katarzyna Bereda

O autorze: Katarzyna Bereda

Adwokat, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego – pracę magisterską napisała z prawa pracy. Podczas studiów odbyła liczne praktyki, zarówno w sądach, jak i w kancelariach adwokackich. Aplikację adwokacką rozpoczęła w 2015 roku. W marcu 2018 roku przystąpiła do egzaminu zawodowego, uzyskując jeden z najlepszych wyników w izbie zielonogórskiej i w konsekwencji kończąc aplikację adwokacką z wyróżnieniem. Specjalizuje się w prawie rodzinnym, cywilnym, zobowiązaniach, prawie spadkowym, prawie gospodarczym i spółkach prawa handlowego.



Porad przez Internet udzielają
prawnicy z dużym doświadczeniem

Zapytaj prawnika

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny
Zadaj pytanie »

porady prawne eporady24.pl

spadek.info

prawo-budowlane.info

odpowiedziprawne.pl

prawo-pracy.pl

prawo-mieszkaniowe.info

prawozus.pl

Szukamy prawnika »