Buntowanie i nastawianie dziecka przeciwko matce

Czy matka może odmówić kontaktu ojca z synem poza terminami wskazanymi w wyroku?

W mojej ocenie w pierwszej kolejności powinna Pani zacząć tak ustalać zajęcia syna, by nie doprowadzić do kontaktów częstszych aniżeli te wynikające z wyroku rozwodowego. Proszę zatem wykorzystać porę roku i starać się zapewnić synowi jak najwięcej atrakcji, by syn po pierwsze nie tęsknił za ojcem, a po drugie, by nie było niezręcznych sytuacji, że odmawia Pani kontaktu ojca z synem na zasadzie „nie, bo nie”. Zajęcie synowi czasu pozwoli zatem wyjaśnić, w razie pytań, dlaczego odmawia Pani kontaktu ojca z synem poza terminami wskazanymi w wyroku. Wówczas po pierwsze wskazać Pani może, że z uwagi na porę roku chce Pani inaczej niż dotychczas spędzać czas z synem, a po drugie, że nie ma Pani obowiązku wydawać dziecka w innym terminach niż te określone w wyroku.

Buntowanie małego dziecka przeciwko matce podczas kontaktów z ojcem

Nadto na Pani miejscu zastanowiłbym się, czy już na tym etapie nie zacząć przygotowywać się do ewentualnego postępowania sądowego i skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego, celem ustalenia podłoża zachowania syna, na które zwraca Pani uwagę w opisie sprawy. Bez wątpienia Pani podejrzenia mogą okazać się słuszne, co powoduje, że już teraz powinna Pani dążyć do wytworzenia sobie „alibi” na okoliczność zmiany nastawienia dziecka (buntowania go przeciwko Pani). Poza tym, o ile ma Pani taką możliwość, proszę udać się do szkoły syna celem rozpytania pedagoga szkolnego i wychowawcy, czy zauważyli coś niepokojącego w zachowaniu syna? Czy syn ma jakieś problemy z koncentracją (w ich mniemaniu). Jeżeli takie zachowanie ma miejsce, powinna Pani prosić, by pedagog szkolny i wychowawca skierowali do Pani pisma ze wskazaniem na ww. zachowanie i prośbą o konsultację psychologiczną.

Zobacz również: Córka nie chce jeździć do ojca

Świadek na sprawę w sądzie opiekuńczym

Po trzecie, na Pani miejscu dążyłbym do sprowokowania sytuacji, kiedy w czasie powrotu syna od ojca „ktoś bliski” – osoba trzecia dla Pani – będzie obecna w mieszkaniu i będzie naocznym świadkiem zachowania syna. Chodzi głównie o to, by ewentualny świadek nie miał wiedzy o zachowaniu syna od Pani, lecz by był naocznym świadkiem takiego zachowania. Zeznania takiego świadka mają wówczas znaczenie większy walor, aniżeli zeznania świadka pośredniego, tj. takiego, któremu się Pani żali, opisując zachowanie dziecka.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59