Jak nie dopuścić do rozwodu ze względu na dobro dzieci?

Niedopuszczalność orzeczenia rozwodu, gdy mogą ucierpieć dzieci

Podstawa prawna: przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.) oraz Kodeksu cywilnego (K.c.).

Zasadnicze znaczenie ma tutaj przepis art. 56 § 2 K.r.o., zgodnie z którym mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, a także przepis § 3, zgodnie z którym rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców

Istotnie zatem należałoby się skupić nie tylko na relacji między Państwem, ale także na dobru dzieci. Co prawda, żona swoim działaniem, tj. wyprowadzką wraz z dziećmi, chce je przyzwyczaić do zaistniałej sytuacji, ale bez wątpienia „jakieś argumenty dla swojego żądania Pan posiada”.

O ile uważa Pan, że istnieje szansa na ratowanie małżeństwa, w odpowiedzi na pozew trzeba domagać się skierowania sprawy na mediację i dopuszczenia dowodu z opinii Opiniodawczego Zespołu Specjalistów Sądowych lub psychologa dziecięcego celem wykazania faktu zagrożenia dobra dzieci z uwagi na rozwód rodziców.

Ochrona dobra dziecka w toku spraw rozwodowych jest jednym z przejawów realizacji szeroko rozumianej zasady dobra dziecka wynikającej z przepisów konstytucyjnych oraz aktów prawa międzynarodowego. Pośród aktów prawa międzynarodowego dotyczących tej kwestii podstawowe znaczenie ma Konwencja o prawach dziecka, gdzie w art. 3 zawarto nakaz najlepszego zabezpieczenia interesów dziecka we wszystkich działaniach dotyczących dzieci, podejmowanych m.in. przez sądy. Konwencja uznaje również prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców za jego naturalne prawo (art. 5, 7, 8, 9 i 18 KPD).

Pojęcie dobra dziecka

Pojęcie dobra dziecka nie zostało w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym zdefiniowane. W piśmiennictwie prawniczym dobro dziecka w ujęciu kodeksu rozumie się najczęściej jako zespół wartości duchowych i materialnych niezbędnych do właściwego rozwoju fizycznego i duchowego dziecka, zarówno w wymiarze intelektualnym, jak i moralnym, oraz koniecznych do prawidłowego przygotowania do pracy dla dobra całego społeczeństwa (vide: S. Kołodziejski, Dobro wspólnych nieletnich dzieci – jako przesłanka odmowy orzeczenia rozwodu, „Palestra” 1965/9, s. 30; R. Dubowski, Materialnoprawne przesłanki rozwodu – analiza krytyczna i postulaty de lege ferenda, Józefów 2017, s. 120 i n. i wskazana tam literatura)

Zachodzi zatem pytanie, jakiego rodzaju zarzuty żona kieruje wobec Pana? Proszę tę kwestię bardzo wnikliwie przeanalizować i ocenić szanse obronienia swojego stanowiska. Bowiem o ile opinia OZSS lub biegłego psychologa nie wskaże zagrożenia dla dobra dzieci, o tyle Pana wola i chęć utrzymania rodziny, mimo stanowiska żony, będzie to za mało, aby do orzeczenia rozwodu nie doszło.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
2. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59