Zostawienie żony alkoholiczki w podeszłym wieku

Przymusowe leczenie alkoholika

Jest Pan w błędzie w zakresie braku możności przymusowego leczenia żony – jak najbardziej może Pan złożyć taki wniosek do sądu. Obecnie sąd bardzo często orzeka o przymusowym leczeniu, jeżeli problem istnieje.

Zgodnie z treścią art. 24 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi „osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego.”

Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2018 r. „dopuszczalnym jest orzeczenie obowiązku leczenia odwykowego w razie zaistnienia kumulatywnie dwóch przesłanek - medycznej (uzależniania od alkoholu) i społecznej, wskazującej na postępujące negatywne skutki uzależnienia, najczęściej - na rozkład relacji rodzinnych. Obie przesłanki (medyczna i społeczna) wymagane do zastosowania przymusowego leczenia odwykowego muszą występować w chwili orzekania co do istoty sprawy przez sądy meriti”.

Rozwód mimo podeszłego wieku

Jak Pan więc widzi powyżej, jeżeli żona jest uzależniony od alkoholu, a także narusza porządek publiczny oraz społeczny, w tym Państwa spokój rodzinny, może Pan skierować do sądu rejonowego miejsca zamieszkania wniosek o przymusowe leczenie żony. Proszę opisać obecną sytuację – sąd skieruje ją do biegłego w celu wykonania odpowiednich badań, a ostatecznie orzeknie o ewentualnym przymusowym leczeniu. Jeżeli jednak woli Pan złożyć pozew o rozwód – jak najbardziej sąd orzeknie Państwa rozwód.

Zgodnie z treścią art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego „jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód”.

Przesłanką konieczną orzeczenia rozwodu (tzw. przesłanką pozytywną, dodatnią) jest zupełny i trwały rozkład pożycia małżonków.

Zupełny rozkład pożycia polega na ustaniu wspólnego życia małżonków na wszelkich jego płaszczyznach. Najczęściej przejawia się zerwaniem małżeńskiej więzi duchowej (uczuciowej), fizycznej (intymnej) oraz gospodarczej. Rozkład pożycia jest trwały, gdy w świetle zasad doświadczenia życiowego oraz okoliczności konkretnej sprawy można przyjąć, że powrót małżonków do wspólnego życia nie nastąpi. Orzekanie o winie rozkładu pożycia reguluje art. 57. Sądem właściwym do orzekania w sprawach o rozwód jest sąd okręgowy.

Zgodnie z treścią art. 41 Kodeksu postępowania cywilnego „powództwo ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie przed sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda”.

Z uwagi na powyższe proszę złożyć pozew w sądzie w okręgu Państwa miejsca zamieszkania. Jeżeli nie chce Pan płacić alimentów na żonę, proszę ubiegać się o orzeczenie jej winy w zakresie rozpadu pożycia małżeńskiego – wtedy nie będzie Pan musiał obawiać się o zasądzenie ewentualnych alimentów od Pana.