Indywidualne porady prawne
Autor: Marek Gola
Mam zasadzone alimenty na dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa (po 700 zł na każde z nich). Najstarszy syn jest pełnoletni, ma 21 lat. W ubiegłym roku został skreślony z listy uczniów i nie został dopuszczony do dalszej nauki (złe wyniki w nauce i niska frekwencja). Syn łącznie powtarzał klasę trzykrotnie (oczywiście nie tę samą klasę). W tej chwili nie pracuje, ale podjął naukę zaocznie w szkole zawodowej (nieodpłatnej). Czy w mojej sytuacji jest szansa na zniesienie alimentów?
Podstawę prawną opinii stanowią przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.).
Istotny z punktu widzenia Pana interesu jest przepis art. 133 K.r.o. Zgodnie z jego treścią:
„Art. 133. § 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
§ 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
§ 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.”
Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
Sąd Najwyższy w tezie IV uchwały z dnia 16 grudnia 1987 r. w sprawach alimentacyjnych, przyjął, że: „Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody. Dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie”.
Zobacz również: Alimenty na dorosłe dziecko
Zasada równej stopy życiowej rodziców i dzieci nie ma jednak charakteru bezwzględnego. Wskazać należy na głos doktryny, zgodnie z którym „z definicji obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka (utrzymanie i wychowanie) wynika, że obowiązek ten ustaje dopiero wówczas, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową, co z reguły łączy się z możliwością podjęcia pracy zarobkowej. Możliwość podjęcia pracy zarobkowej nie może być jednak rozważana w oderwaniu od osobistej i życiowej sytuacji uprawnionego. Jeżeli mianowicie kontynuuje on naukę, uczy się zawodu, uczęszcza na kurs doskonalenia zawodowego, to za usprawiedliwione uznać należy dalsze alimentowanie go”.
Wskazać należy jednak, iż każda sprawa jest rozpatrywana w sposób odrębny, albowiem każda ma inny stan faktyczny, który w konkretnych okolicznościach będzie przemawiał właśnie za uchyleniem obowiązku alimentacyjnego lub za obniżenie alimentów.
W takiej sprawie każda okoliczność ma znaczenie. Trzeba jednak udowodnić przed sądem swoje twierdzenia. Osobiście uważam, że Pana argumentacja spotka się ze zrozumieniem co najmniej w sprawie o obniżenie alimentów.
Zobacz również: Wniosek o zniesienie alimentów na pełnoletnie dziecko wzór
Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika