Indywidualne Porady Prawne
Marek Gola • Opublikowane: 2018-03-23
Mam zasadzone alimenty na dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa (po 700 zł na każde z nich). Najstarszy syn jest pełnoletni, ma 21 lat. W ubiegłym roku został skreślony z listy uczniów i nie został dopuszczony do dalszej nauki (złe wyniki w nauce i niska frekwencja). Syn łącznie powtarzał klasę trzykrotnie (oczywiście nie tę samą klasę). W tej chwili nie pracuje, ale podjął naukę zaocznie w szkole zawodowej (nieodpłatnej). Czy w mojej sytuacji jest szansa na zniesienie alimentów?
Podstawę prawną opinii stanowią przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.).
Istotny z punktu widzenia Pana interesu jest przepis art. 133 K.r.o. Zgodnie z jego treścią:
„Art. 133. § 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
§ 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
§ 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.”
Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
Sąd Najwyższy w tezie IV uchwały z dnia 16 grudnia 1987 r. w sprawach alimentacyjnych, przyjął, że: „Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody. Dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie”.
Zasada równej stopy życiowej rodziców i dzieci nie ma jednak charakteru bezwzględnego. Wskazać należy na głos doktryny, zgodnie z którym „z definicji obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka (utrzymanie i wychowanie) wynika, że obowiązek ten ustaje dopiero wówczas, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową, co z reguły łączy się z możliwością podjęcia pracy zarobkowej. Możliwość podjęcia pracy zarobkowej nie może być jednak rozważana w oderwaniu od osobistej i życiowej sytuacji uprawnionego. Jeżeli mianowicie kontynuuje on naukę, uczy się zawodu, uczęszcza na kurs doskonalenia zawodowego, to za usprawiedliwione uznać należy dalsze alimentowanie go”.
Wskazać należy jednak, iż każda sprawa jest rozpatrywana w sposób odrębny, albowiem każda ma inny stan faktyczny, który w konkretnych okolicznościach będzie przemawiał właśnie za uchyleniem obowiązku alimentacyjnego lub za obniżenie alimentów.
W takiej sprawie każda okoliczność ma znaczenie. Trzeba jednak udowodnić przed sądem swoje twierdzenia. Osobiście uważam, że Pana argumentacja spotka się ze zrozumieniem co najmniej w sprawie o obniżenie alimentów.
Jeżeli chcesz wiedzieć więcej na ten temat – kliknij tutaj >>
Jeżeli chcesz wiedzieć więcej na ten temat – kliknij tutaj >>
Podobne materiały
Jestem po rozwodzie, wychowuję dwoje nastoletnich dzieci, były mąż płaci na nie alimenty –1300 zł. Mieszka w stolicy i dobrze zarabia. W czasie wakacji dzieci były u niego 2 tygodnie i za sierpień przelał tylko 600 zł alimentów, bo odliczył sobie czas wizyty dzieci. Czy miał takie prawo? W wyroku sądu nie ma żadnej wzmianki o obniżaniu alimentów w wakacje. Jeśli postąpił niezgodnie z prawem, co powinnam zrobić?
Mój syn jest już pełnoletni, dwa lata temu ukończył szkołę i podjął pracę. Od roku mieszka ze swoją partnerką. Syn jest zdrowy i samodzielny, ale uważa, że muszę w dalszym ciągu płacić mu alimenty. Do tej pory płaciłem na jego rzecz 700 zł. Czy muszę jeszcze łożyć na mojego dorosłego syna?
Jestem zobowiązany do płacenia na rzecz syna alimentów w kwocie 1000 zł. Kwota została ustalona z pomocą mediatora i wynikała z faktu, że syn podjął studia. Z treści naszego porozumienia wynikało, że syn był zobowiązany do informowania mnie o postępach w nauce. Jak się okazało, syn zrezygnował ze studiów, ale na obniżenie alimentów do 500 zł nie wyraża zgody. Nie wykazuje także woli podjęcia zatrudnienia. Zastanawiam się nad skierowaniem sprawy do sądu, co mi Państwo radzą? Czy mam szanse na uchylenie alimentów lub ich obniżenie?
Otrzymuję alimenty z emerytury ojca, jestem już pełnoletni, pracuję i dobrowolnie chcę się zrzec tych alimentów. Czy ojciec musi złożyć pozew do sądu, czy jest jakiś inny sposób?
Rozwiodłem się z żoną. Z małżeństwa pochodzi nasz małoletni syn, który do końca gimnazjum mieszkał z nią, a ja płaciłem na niego alimenty. Od 2,5 roku syn mieszka ze mną. Od czasu zamieszkania syna u mnie nie uiszczałem jego matce alimentów. Obecnie była żona wystąpiła o zapłatę alimentów za ostatnie 2,5 roku. Czy muszę za zaległy okres jej zapłacić? Skoro syn mieszka ze mną, czy ona nie powinna łożyć na jego utrzymanie?
Od prawnika, który reprezentuje moją niepełnosprawną, pełnoletnią córkę, otrzymałem wezwanie do zwrotu połowy kwoty, jaką żona wydała na remont swojego domu. Wyjaśnia mi się w tym piśmie, że remont był konieczny, aby zapewnić córce godne warunki mieszkaniowe. Ten dom był przed ślubem moją własnością, po ślubie, kiedy pojawiły się dzieci, przepisałem go na żonę. Po rozwodzie małoletnie wtedy dzieci pozostały przy matce i dlatego dom wraz z działką pozostał własnością byłej żony. Czy 14 lat po rozwodzie mam dalej łożyć na utrzymanie cudzego już teraz domu? Na moją niepełnosprawną córkę płacę regularnie alimenty w wysokości 550 zł.
Mój syn ma dziecko. Matka dziecka wniosła o rozwód, równocześnie przeprowadzając procedurę pozbawienia syna praw rodzicielskich. Po kilku latach ponownie zawarła związek małżeński i dziecko ma zmienione nazwisko. Czy w takiej sytuacji mój syn ma obowiązek płacić alimenty?
Od 5 lat mam przyznane alimenty na córkę w wysokości 300 zł i opiekę po połowie (w rzeczywistości wychowaniem córki zajmuję się sama). Niedawno wyszłam ponownie za mąż i mam z drugim mężem dziecko. Nasza sytuacja jest ciężka i chciałabym podwyższyć alimenty na córkę. Były mąż pracuje, jednak oficjalnie jest niewypłacalny. Jakich argumentów mogę użyć, wnioskując o podwyższenie alimentów?