Rozwód z policjantem

Kwestia dzieci przy rozwodzie

Wiele zależy od tego, co chce Pani osiągnąć w sprawie o rozwód. O ile rozwód ma być bez orzekania o winie, a wolą Pani jest jedynie skoncentrowanie się na dzieciach i alimentach na nich, o tyle najważniejsze będzie wykazanie, że przy Pani, w Pani miejscu zamieszkania dzieci będą miały możliwości prawidłowego wzrostu, a po drugie – niczego im nie będzie brakowało. Nie chodzi przy tym o luksus, ale o normalne warunki bytowe dzieci. Dla tego celu zasadne jest udokumentowanie Pani miejsca zamieszkania. O ile dzieci chcą z Panią mieszkać, istotne byłoby uzyskanie od nich powyższego potwierdzenia na piśmie. Jeżeli nie chce Pani mieszać w to dzieci, to jedynym sposobem będzie ich przygotowanie na wizytę kuratora, bowiem zanim sąd wyda stosowne postanowienie w tej sprawie, choćby tzw. postanowienie zabezpieczające, to będzie zmuszony uzyskać wywiad kuratora sądowego.

Alimenty po rozwodzie

W zakresie alimentów to musi Pani mieć świadomość, że konieczne jest uzyskanie dowodów potwierdzających każdy wydatek na dzieci (przyjmuję bowiem, że są one nieletnie). Innymi słowy wszystko, co Pani kupuje, musi Pani kupić na fakturę lub na imienny rachunek. Nadto o ile dzieci uczęszczają na dodatkowe zajęcia, o tyle proszę uzyskać zaświadczenie, z którego powyższe będzie wynikało. Musi mieć Pani świadomość, że zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Innymi słowy na wszystko, czego się Pani będzie domagała, musi mieć Pani dowody.

Rozwód z winy męża–policjanta

W przypadku żądania rozwiązania małżeństwa przez rozwód z winy męża, to musi mieć Pani świadomość, że sąd oceniać będzie winę za punktu widzenia czasu rozpadu małżeństwa w sposób trwały i zupełny. Wyraźnie podkreślić należy, iż pojęcie winy nie ma definicji ustawowej nie tylko w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, ale i w kodeksie cywilnym. Pojęcie to zostało natomiast wyjaśnione w doktrynie i orzecznictwie cywilistycznym. Wina rozkładu pożycia pozostaje w związku z naruszeniem obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa, i to zarówno tych, które sformułowane są w prawie, jak i tych, dla których źródłem są tylko zasady współżycia społecznego. Chodzi tu zwłaszcza o naruszenie obowiązków: wspólnego pożycia, wzajemnej pomocy, lojalności i wierności, współdziałania dla dobra rodziny itd. (por. wyrok SN z dnia 21 września 1997 r., sygn. akt I CKN 646/97).

Innymi słowy przypisanie wyłącznej winy Pani mężowi jest możliwe tylko, jeżeli Pani nie można przypisać żadnej, nawet najmniejszej winy. Istotne jest jednak, iż jak pokazuje moja dotychczasowa kilkuletnia praktyka, zdrada, która występuje po rozkładzie pożycia małżeństwa, nie jest przez sądy brana pod uwagę. Jeżeli więc między Panią, a mężem od dłuższego czasu nastąpił rozkład w pożycia w sferze: uczuciowej, fizycznej i gospodarczej, to nie może być mowy o zdradzie, która to przyczyniła się do rozkładu małżeństwa. Konieczne jest zatem ustalenie, kiedy nastąpił rozkład pożycia. Potwierdzeniem powyższego jest stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w tezie orzeczenia (którego uzasadnienie nie zostało opublikowane) z dnia 19 września 1949 r., gdzie Sąd przyjął, że „małżonek dopuszczający się cudzołóstwa nie wywołuje tym rozkładu pożycia małżeńskiego, jeżeli poprzednio rozkład ten nastąpił już z innych przyczyn, a zwłaszcza wskutek zachowania się drugiego małżonka”.