Nieletnia mieszkająca za zgodą matki u swojego chłopaka

Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zwanego dalej K.r.io.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na fakt, że dziewczyna ma 16 lat, a to z kolei powoduje, że przy dobrym prowadzeniu postępowania rozwodowego sprawa o rozwód może zakończyć się z chwilą, kiedy partnerka będzie miała 18 lat.

W mojej ocenie Pana partnerka winna wspierać mamę w postępowaniu sądowym i wystąpić w sprawie po pierwsze w charakterze świadka. Pisza Pan, że ojciec partnerki jest agresywny. Powyższe podważa jego predyspozycje wychowawcze i rodzicielskie. Zachodzi pytanie, jaki ma wgląd w potrzeby dziecka.

W toku postępowania rozwodowego matka Pana partnerki winna złożyć wniosek o zabezpieczenie postępowania poprzez ustalenie pieszy nad dzieckiem na czas postępowania rozwodowego, w ten sposób, że dziecko będzie na co dzień przebywało i zamieszkiwało z matką. Oczywiście owa piecza nad partnerką będzie miała charakter bardziej formalny, aniżeli rzeczywisty, bowiem wówczas nie będzie żadnych przeciwwskazań do zamieszkania z Panem.

Matka partnerki winna zatem złożyć wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego psychologa dziecięcego. Sądy przeprowadzają dowód z opinii RODK (Rodzinne Ośrodki Diagnostyczno-Konstultacyjne). Kodeks postępowania cywilnego nie przewiduje bowiem dopuszczenia dowodu z opinii innej osoby aniżeli biegły. Pracownicy RODK nie są biegłymi sądowymi. Kwestia uregulowania prawa do kontaktów i władzy rodzicielskiej winna być w mojej ocenie oceniana przez biegłego psychologa dziecięcego, który co do zasady bardziej obiektywnie powinien podejść do życzeń samych dzieci, tj. Pana partnerki.

RODK nie jest także instytucją opisaną w art. 290 Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z tym przepisem sąd może zażądać opinii odpowiedniego instytutu naukowego lub naukowo-badawczego. Sąd może zażądać od instytutu dodatkowych wyjaśnień bądź pisemnych, bądź ustnych przez wyznaczoną do tego osobę, może też zarządzić złożenie dodatkowej opinii przez ten sam lub inny instytut.

Jak podkreśla Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt III CSK 7/09, „dowód z opinii biegłego jak i instytutu ma szczególny charakter, gdyż korzysta się z niego w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych Z tego względu nie mają do nich zastosowania wszystkie zasady dotyczące postępowania dowodowego, a w szczególności art. 217 § 1 k.p.c. Dlatego nie można przyjąć, że sąd obowiązany jest dopuścić dowód z kolejnych biegłych, czy też opinii instytutu w każdym wypadku, gdy złożona opinia jest niekorzystna dla strony. Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z dalszej opinii (ekspertyza z instytutu jest odmianą opinii biegłego), gdy zachodzi taka potrzeba, a więc wtedy gdy opinia, którą dysponuje zawiera istotne luki, bo nie odpowiada na postawione tezy dowodowe, jest niejasna, czyli nienależycie uzasadniona lub nieweryfikowalna, tj. gdy przedstawiona przez eksperta analiza nie pozwala organowi orzekającemu skontrolować jego rozumowania co do trafności jego wniosków końcowych”.

Zakładając, że sąd dopuści dowód z opinii biegłego sądowego lub RODK, postępowanie przedłuży się o kolejne 5–6 miesięcy.

Na dzień dzisiejszy dobrze byłoby, gdyby Pana partnerka dostarczyła swojej matce umowę najmu lub akt własności mieszkania, w którym Państwo zamieszkujecie, zdjęcia obrazujące warunki mieszkaniowe, jak również informacje o Panu, o ile są one pozytywne. Przedstawienie tych danych pozwoli kuratorowi ocenić, czy warunki mieszkaniowe córki stron są wystarczające.