Indywidualne porady prawne
• Autor: Tomasz Krupiński
Jestem żonaty od 13 lat i mieszkam za granicą. Żona nie chciała prowadzić wspólnego konta bankowego, a więc każde z nas od początku miało konta indywidualne. Od bardzo dawna towarzyszyło mi podejrzenie, które z czasem się jeszcze wzmocniło, że wyprowadza z naszego wspólnego budżetu pieniądze i odkłada na „czarną godzinę” na jakimś koncie w Polsce. Czy jest jakiś prawny sposób, aby zmobilizować żonę do wykazania oszczędności lub majątku? Rozumiem, że skoro jesteśmy małżeństwem, to majątek jest wspólny. Dodam, że nasze relacje się od jakiegoś czasu nie są dobre, a żona bywa bardzo tajemnicza. Jakich argumentów prawnych mogę użyć, aby przedstawiła mi swoje konto bankowe w Polsce? Wydaje mi się, że to po prostu nieuczciwe, bo ja takich tajemnic nie mam, a z jej zachowania wnioskuję, że nasze małżeństwo może nie przetrwać. Czy nieuczciwość małżeńska związana z pieniędzmi może być powodem orzeczenia rozwodu z winy żony? Jakie inne negatywne zachowania skutkują orzeczeniem przez sąd winy za rozkład pożycia?
Niestety, nie ma instytucji prawnej „przymuszającej” żonę do wykazania numerów rachunków i wysokości posiadanych dochodów. Oczywiście ma Pan rację, iż wszelkie oszczędności zgromadzone w trakcie wspólności ustawowej stanowią składnik majątku wspólnego. Postępowanie żony jako nieuczciwe nie jest obojętne zarówno przy ewentualnej sprawie rozwodowej, jak i przy podziale majątku wspólnego.
Nieuczciwość małżeńska jest jednym z kwalifikowanych powodów do orzeczenia winy małżonka w rozkładzie pożycia małżeńskiego. Rozwód mógłby być orzeczony z winy żony.
Jeżeli chodzi o kwestie majątkowe, należy wskazać, iż w toku sprawy o podział majątku wspólnego sąd rozstrzyga, co wchodzi w skład tegoż majątku. Zgodnie z treścią art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.) – z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy ustawy powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Do majątku wspólnego należą w szczególności (art. 31 § 2 K.r.o.):
1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;
4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.).
Składniki majątku, które pomimo trwania małżeństwa i wspólności ustawowej zalicza się natomiast do majątku osobistego każdego z małżonków, zostały szczegółowo wskazane w treści art. 33 K.r.o., który to przepis zawiera zamknięty i wyczerpujący katalog. Z chwilą prawomocnego rozwiązania małżeństwa przez rozwód (orzeczenia separacji) dochodzi do ustania wspólności majątkowej i od tego momentu – co do zasady – przyjmuje się, że małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 K.r.o.).
Zgodnie z art. 46 K.r.o. od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku (art. 1035-1046 K.c.). Podobnie z treści art. 567 § 3 K.p.c. wynika, że do postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, a zwłaszcza do odrębnego postępowania w sprawach wymienionych w paragrafie pierwszym stosuje się odpowiednio przepisy o dziale spadku (art. 680-689 K.p.c.).
Od chwili ustania wspólności ustawowej każdy z małżonków może domagać się dokonania podziału majątku wspólnego lub dokonać takiego podziału w drodze umowy (art. 1037 K.c. w zw. z art. 46 K.r.o.). Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 684 K.p.c. (odpowiednio stosowanym na podstawie art. 567 § 3 K.p.c.) w sprawie o podział majątku wspólnego sąd z urzędu ustala skład i wartości majątku wspólnego byłych małżonków (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2002 r., sygn. akt V CZ 129/02, niepubl. – LEX nr 1163306), przy czym sąd ustala skład majątku wspólnego według stanu z chwili ustania wspólności małżeńskiej, zaś jego wartość według cen z chwili dokonywania podziału (zob. uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego [pkt III] z dnia 15 grudnia 1969 r., sygn. akt III CZP 12/69, publ. OSNCP 1970/3/39 – LEX nr 970 i uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 września 1974 r., sygn. akt III CZP 58/74, publ. OSNCP 1975/6/90 – LEX nr 1801).
Jednocześnie w myśl art. 567 § 1 K.p.c. w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami sąd rozstrzyga także o żądaniu ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym oraz o tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego lub odwrotnie podlegają zwrotowi. Zasadą jest, że podziałem majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, który jest dokonywany w postępowaniu sądowym, powinien być objęty cały majątek (art. 1038 § 1 K.c. w zw. z art. 46 K.r.o.). Jednocześnie w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że przy podziale majątku wspólnego z reguły bierze się pod uwagę wyłącznie aktywa majątku, natomiast nie uwzględnia pasywów obciążających ten majątek (zob. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 18 sierpnia 1958 r., sygn. akt I CR 547/58, publ. OSNCK 1959/2/59, z dnia 9 września 1976 r., sygn. akt III CRN 83/76, publ. OSPiKA 1977/9/157, z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. akt I CSK 205/09 – LEX nr 560500). Rozliczeniu podlega bowiem całość stosunków majątkowych między małżonkami według stanu na dzień ustania wspólności ustawowej, natomiast podziałowi podlega stan czynny masy majątkowej w chwili dokonywania podziału (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 1989 r., sygn. akt III CZP 52/89, publ. OSNC 1990/4-5/60 – LEX nr 3541).
Fakt wyprowadzenia przez Pańską żonę środków na inne rachunki bankowe jest do wykazania. Sąd dysponuje systemem Ognivo, za pomocą którego może ustalić, w jakich bankach żona miała rachunki bankowe i w jakiej wysokości.
Co do Pańskiego ostatniego pytania – spektrum przyczyn, które uzasadniają orzeczenie rozwodu z winy jednego z małżonków, jest ogromne. Oczywiście zdrada małżeńska to typowy wręcz przykład zawinienia małżonka. Do przyczyn zawinienia należą np.:
Oczywiście każde zawinienie trzeba przed sądem wykazać dowodami jak też zeznania świadków.
Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Tomasz Krupiński
Radca prawny z kilkunastoletnim doświadczeniem, magister prawa, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Specjalizuje się w prawie nieruchomości i prawie lokalowym (wykup mieszkań, najem, eksmisje, zasiedzenia itp.) oraz w prawie rodzinnym (rozwody, alimenty, podział majątku itp.). Doradza też wspólnotom mieszkaniowym i zarządcom nieruchomości (sam również ma uprawnienia zarządcy). Prowadzi własną kancelarię i reprezentuje naszych klientów w sądach.
Zapytaj prawnika