Indywidualne porady prawne
• Autor: Jakub Bonowicz
Dzieci pojechały na wakacje do matki, do Niemiec i nie wróciły. Oświadczyły, że postanowiły tam zostać. Czy mogę nie wyrazić na to zgody? Dzieci mają po 12 i 13 lat i przez ostatnie dwa lata mieszkały ze mną. Jesteśmy z żoną po rozwodzie.
W mojej opinii doszło tutaj do naruszenia praw Pana jako ojca dzieci, któremu przysługuje władza rodzicielska.
Dużo zależy od tego, w jaki sposób unormowano władzę rodzicielską w wyroku rozwodowym, ale generalnie, jeśli sąd albo pozostawił wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom, albo też nawet powierzył ją matce, pozostawiając ojcu decydowanie o istotnych sprawach dziecka – to do zmiany miejsca pobytu dzieci konieczna jest zgoda ojca.
Natomiast jeśli w wyroku rozwodowym sąd ustalił, że miejscem pobytu dzieci będzie każdorazowo miejsce zamieszkania ojca (nie matki), to tym bardziej dzieci powinny mieszkać z Panem. Dodam, iż w przypadku małoletnich dzieci ich wola nie do końca ma znaczenie, dopóki nie ma orzeczenia sądowego. Wola małoletnich, z kim chcą mieszkać, jest oczywiście brana pod uwagę, ale na etapie postępowania sądowego, gdy sąd decyduje, któremu małżonkowi przyznać władzę rodzicielską, jak ustalić miejsce pobytu dziecka. Ale dopóki obowiązuje orzeczenie sądowe, dopóty trzeba go przestrzegać, nawet jeśli (formalnie) wola dziecka jest inna (dzieje się tak dlatego, że generalnie dziećmi bardzo łatwo manipulować).
Niezależnie od wszystkiego zgodnie art. 97 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „§ 2. Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie; w braku porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy”.
Jak wskazuje się w literaturze:
6. Za istotną sprawę rodziny należy uznać wyjazd za granicę małoletniego i to zarówno na pobyt czasowy (np. na wakacje), jak i na pobyt stały. W chwili wyjazdu często nie można zresztą określić charakteru pobytu (por.: uchwałę SN z dnia 11 października 1963 r., III CO 23/63, OSNCP 1964, nr 9, poz. 168; uchwałę SN z dnia 10 listopada 1971 r., III CZP 69/71, OSNCP 1972, nr 3, poz. 49; postanowienie SN z dnia 6 marca 1985 r., III CRN 19/85 (w:) J. Gudowski, Kodeks rodzinny..., s. 356).
Zatem w tym wypadku bezwzględnie konieczna będzie Pana zgoda. Oczywiście odrębna kwestia to w tej chwili dochodzenie Pana praw w postępowaniu sądowym, jeśli matka nie zareaguje na wezwanie do wydania dzieci Panu. Wtedy wejdą w grę przepisy o tzw. uprowadzeniu dziecka za granicę przez jednego z rodziców.
Zobacz również: Upoważnienie do opieki nad dzieckiem
Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Jakub Bonowicz
Radca prawny obsługujący przedsiębiorców i osoby fizyczne z kraju, a także z zagranicy. W kręgu jego zainteresowań pozostają sprawy trudne i skomplikowane, dotyczące obszarów słabo jeszcze uregulowanych prawnie (w tym z zakresu prawa nowych technologii) oraz sprawy z zakresu międzynarodowego obrotu gospodarczego i kolizji systemów prawnych różnych państw (w tym m.in. gospodarcze prawo brytyjskie, amerykańskie, słowackie, bułgarskie, czeskie). Specjalizuje się przede wszystkim w prawie Internetu, usług elektronicznych (sporządza regulaminy e-usług, sprzedaży online), prawie nowych technologii, własności intelektualnej (autorskim, znaków towarowych, patentów, wzorów przemysłowych).
Reprezentuje Klientów przed sądami (w tym także sądami administracyjnymi, Sądem Najwyższym, Naczelnym Sądem Administracyjnym), organami administracji i organami podatkowymi w sprawach cywilnych, rodzinnych, gospodarczych oraz podatkowych. Sporządza profesjonalne umowy handlowe, w tym w obrocie zagranicznym.
Zapytaj prawnika