Czy koszty utrzymania i wynajmu mieszkania mają wpływ na wysokość alimentów?

Zakres świadczenia alimentacyjnego

Zgodnie z treścią art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego „zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie”.

Zakres potrzeb dziecka, których zaspokajanie jest obowiązkiem rodziców, ustanawia przepis art. 96. W związku z powyższym, rodzice zobowiązani są zapewnić dzieciom, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie, zaspokojenie potrzeb w zakresie wyżywienia, odzieży, środków higieny, potrzeb szkolnych oraz leczenia.

Alimenty dla dziecka pełnoletniego

Należy podkreślić, iż rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zgodnie z art. 133 § 1 „rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania”. W orzecznictwie przyjął się pogląd, że jeżeli dzieci są już dorosłe, wówczas istnienie ich uprawnienia do alimentów zależy od sytuacji ekonomicznej rodziców i od tego, czy dziecko czyni starania, by ekonomicznie się usamodzielnić (art. 133 § 3). Rodzice mogą bowiem uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony przez żadne sztywne terminy, a w szczególności przez termin dojścia alimentowanego do pełnoletności. Trwa on do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymania się, to więc kryterium decyduje o wygaśnięciu tego obowiązku. Nie jest też związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego podstawowego lub średniego wykształcenia (patrz wyrok SN z dn. 14.11.1997 r., sygn. akt III CKN 257/99).

Jak Pan, widzi alimenty wyznaczają potrzeby dzieci i możliwości zarobkowe zobowiązanego.

Pana zobowiązania – koszty utrzymania czy wcześniej ustalone alimenty – niejako rzutują na wysokość alimentów, jakie może orzec sąd, jednak nie są pierwszym argumentem, jaki sąd rozpatruje. Sąd musi to wyważyć, ale Pana interes będzie brany pod uwagę na sam koniec.