Czy zabezpieczenie alimentacyjne podlega zwrotowi?

Okres alimentacyjny w czasie od wydania do uprawomocnienia się wyroku 

Czy okres od wyroku przed I instancją do uprawomocnienia się będzie okresem świadczeń nienależnych dla mnie, które podlegają zwrotowi?

W mojej ocenie nie, bo sąd udzielił właśnie na ten okres zabezpieczenia. Nie ma znaczenia, co dalej (w wyroku) orzeczono w kwestii alimentów. Pani do chwili wydania orzeczenia miała zagwarantowane sądownie alimenty na siebie i na dziecko. Zresztą opis sprawy wskazuje, że było to zupełnie uzasadnione stanem faktycznym. Natomiast nie bardzo jednoocznie mogę wywnioskować, czy wyrok rozwodowy jest bez alimentów na Panią zgodnie z Pani wolą, czy tez doszedł do takiego wniosku sąd? To może mieć kluczowe znaczenie dla okresu alimentacyjnego w czasie uprawomocniania się wyroku. Nie wiem, czy którakolwiek ze stron złożyła apelację. Generalnie jednak najdłuższym okresem jest zawsze czas trwania sprawy w I instancji (do wydania wyroku) i za ten okres pobrane alimenty jako zabezpieczenie powództwa są należne. Zresztą strona przeciwna miła okazje zaskarżyć to postanowienie, jeżeli tego nie zrobiła, to znaczy, że zaakceptowała rozstrzygnięcie sądowe.

Dyskusyjne jedynie może być pobieranie alimentów od wydania wyroku do jego prawomocności gdyby faktycznie Pani z własnej woli i inicjatywy złożyła oświadczenie, że Pani te alimenty nie są potrzebne. Jednak do oceny tego w sposób jednoznaczny konieczna byłaby lektura protokołu z rozprawy, na której Pani w tym względzie składała swoje wnioski. Na pewno tam byłyby także zawarte powody tej rezygnacji.

Zobacz również: Alimenty natychmiastowe

Alimenty na małżonka po rozwodzie

Oto bowiem Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje:

„Art. 60. [Alimenty]

§ 1. Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

§ 2. Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

§ 3. Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni”.

Jak widać, brak wyłącznej winy czy brak orzekania o winie nie dyskwalifikuje automatycznie roszczeń alimentacyjnych dla współmałżonka.

Zobacz również: Alimenty a depozyt sądowy